Turecka kraina Kapadocja to region środkowo-wschodniej Anatolii obejmujący górny i środkowy bieg rzeki Kizilirmak (Czerwonej Rzeki). Nazwa Kapadocja prawdopodobnie pochodzi z języka Hetytów, od określenia Katpatuka czyli krainy pięknych koni. 

W Kapadocji krzyżowało się kilka bardzo ważnych szlaków starożytności, dzięki czemu było to miejsce spotkań wielu kultur. To także kraj Hetytów. Obecnie jest to słabo zamieszkana kraina, pokryta przez charakterystyczny czerwony piaskowiec i słone osady pochodzące z okresu miocenu. Należy wspomnieć o niewielkim, ale ważnym obszarze pokrytym wulkanicznym tufem, który jest niezwykle żyzną glebą i jest to miejsce koncentracji zamieszkujących Kapadocję ludzi. Południowa część Kapadocji jest najbardziej zaludniony obszarem, często mówi się o nim jako o centrum regionu, mimo, że znajduje się w skrajnym, południowo-zachodnim jej rogu.

Kapadocja najbardziej jest jednak znana z charakterystycznych tworów geologicznych w kształcie kominów. W okresie trzeciorzędu obszar ten był niezwykle aktywny i bogaty w kominy wulkaniczne. Następnie przez miliony lat przyroda swoimi siłami, poprzez proces erozji ukształtowała niezwykłe twory.
Ludzie dostrzegli niezwykłe właściwości tego materiału i przez setki lat wykopali w miękkim tufie mieszkania, klasztory, kościoły i całe podziemne miasta.

Obszar bogaty historycznie w tej tureckiej krainie można zwiedzać na wiele sposobów. W sezonie letnim (od maja do listopada) można: podróżować balonem, uprawiać regularny i intensywny trekking, wynająć konie z przewodnikiem i wierzchem zwiedzać ten region, motocyklem lub na rowerze górskim.