Przełęcz Świętego Bernarda nazywana ,,Wielką” sięgająca wysokości 2469 m.n.p.m jest trzecią, najwyższą przełęczą w Szwajcarii. Łączy Martigny w kantonie Valais w Szwajcarii z doliną Aosty we Włoszech. Jest to najniższe przejście leżące na grzbiecie pomiędzy dwoma najwyższymi szczytami Alp, Mont Blanc i Monte Rosa.

Przełęcz ta jest najstarszym przejściem przez Alpy Zachodnie, znaleziono dowody jej wykorzystania już w epoce brązu. Co ciekawe zachowało się wiele śladów rzymskiej drogi prowadzącej przez przełęcz. W 1800 roku wojska napoleońskie wykorzystały ją do podbicia Włoch.

Na szczyt od strony Szwajcarii prowadzi wąska, asfaltowa droga. Jest ona dość kręta i o dużym nachyleniu. Sam przejazd tą drogą i dostępne z niej widoki zapierają dech w piersi. Droga otwarta jest jedynie w okresie letnim i niestety przez większość roku pozostaje zamknięta dla zwykłych użytkowników. Warto jednak przejechać nią, choć wymaga to trochę umiejętności i dużego skupienia od kierowcy. Po drodze na szczyt poza wspaniałymi widokami można spotkać świstaki.

Na samej przełęczy zlokalizowany jest pochodzący z około 1050 roku klasztor kanoników regularnych, założony przez Bernarda z Menthon. Został on zbudowany z myślą o służeniu jako punkt etapowy dla wędrujących tędy pielgrzymów. Szybko okazało się, że mnisi są doskonale przygotowani do niesienia pomocy zagubionym i zmęczonym podróżnym, a w późniejszych latach byli prekursorami turystyki górskiej.