Wąwóz Samaria (gr. Farangi) jest usytuowany w południowo – zachodniej części greckiej wyspy Krety – w paśmie Gór Białych. Uważany jest za najdłuższy w Europie, gdyż jego długość wynosi 18 km. Wysokość jego ścian sięga do ok. 500 metrów, natomiast jego szerokość w najwęższych punktach to ok. 3 m, a w najszerszych ok. 150 m.

Jest to jedna z głównych atrakcji Krety. Wąwóz otwarty jest dla turystów od maja do października. W czasie ulew ze względów bezpieczeństwa jest zamykany. W sezonie, codziennie odwiedza to miejsce nawet kilka tysięcy osób.

Do wąwozu można się wybrać na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest zakup wycieczki fakultatywnej u rezydenta danego biura podróży (jeśli wycieczkę na wyspę zakupiliśmy w biurze podróży), koszt to ok. 60 – 75 euro. Można wykupić również wycieczkę w lokalnym biurze podróży i wtedy cena wynosi ok. 40 – 50 euro. Należy również sprawdzić czy w te ceny został wliczony prom oraz bilet wstępu do wąwozu.

Drugim sposobem jest wybranie się na własną rękę samochodem bądź autobusem. Gdy postanowimy wybrać się na wycieczkę drugim środkiem transportu musimy wcześniej sprawdzić o której godzinie odjeżdża autobus, gdyż jeśli zjawimy się zbyt późno nasze wysiłki pójdą na marne. Np. z Chanii ostatni autobus do wąwozu odjeżdża z dworca o ok. godz. 8 – 8:30. Kolejny jest o godz. 14, ale wtedy już nie wpuszczą nas do wąwozu.

Początek trasy zaczyna się w Xyloskalo (1227 m. n.p.m.) na Pogórzu Omalos i prowadzi do nadmorskiej miejscowości Agia Roumeli na południowym wybrzeżu Krety. Jest to trasa dłuższa i przejście jej zajmuje ok. 5-6 godzin. Dla tych, którzy nie lubią długich pieszych wycieczek doskonałą opcją jest wybranie trasy rozpoczynającej się w Agia Roumeli i kończącej się w Sideresportes (zwanym również Żelaznymi Wrotami). Pokonanie tego odcinka zajmuje ok. 2 – 3h. Przygoda z wędrówką rozpoczyna się przy „drewnianych schodach”, gdzie szlak prowadzi przez las sosnowy. To w tym miejscu roztacza się widok na kanion oraz otaczające go góry. Po drodze pierwszym przystankiem jest strażnica Św. Mikołaja (gr. Agios Nikolaos). Docieramy do źródła Neroutsiko. Trasa usłana jest wieloma kościółkami oraz „punktami widokowymi”. Przebiega przez wieś Samarię, która została opuszczona przez mieszkańców w 1962 r., gdy wąwóz stał się oficjalnie parkiem narodowym. W tym miejscu znajduje się cerkiew, w której zachowały się przepiękne freski. Za wioską szlak zaczyna się coraz bardziej zwężać i w tym miejscu są trzy skalne bramy (nazywane Żelaznymi Wrotami – gr. Sideresportes), które łączą się ze sobą na górze. Za nimi wąwóz rozszerza się w rozległą dolinę. Przygoda kończy się w miejscowości Agia Roumeli, gdzie można wsiąść na prom i popłynąć do Chora Sfakion. W przypadku bardzo wietrznej pogody statki nie kursują i trzeba liczyć się z pozostaniem w osadzie minimum dzień.

Na trasie jest wiele punktów, w których można uzupełnić zapasy wody oraz poustawiane są toalety. Po środku trasy znajduje się punkt medyczny.

Wąwóz Samaria jest niezwykle bogatym miejscem pod względem roślinności. Znajduje się tutaj ok. 450 gatunków endemicznych roślin. Można podziwiać lasy cyprysowe, sosnowe oraz piniowe. Jedynymi mieszkańcami parku narodowego są kozy kri kri (agrimi). Jest to jedno z najbogatszych w cuda przyrody miejsc w Grecji.

Cena biletu do wąwozu Samaria wynosi ok. 5 euro, a bilet należy zachować, gdyż przy wyjściu jest się proszonym o jego okazanie. Pozwala to strażnikom sprawdzić, czy wszyscy opuścili to miejsce przed zachodem słońca. Plan Samarii jest wydrukowany na odwrocie biletu. Są tam zaznaczone źródła wody pitnej, toalety oraz podane kilometry.